Ιδρυτική διακήρυξη θαυμαστικού (ουχί κόμματος)


ΟΝΟΜΑΣΙΑ: Πράσινη χαλάρωση

Η ανάγκη δημιουργίας του συγκεκριμένου θαυμαστικού ξεκίνησε από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, από τη διάλυση του πολιτικού συστήματος, από την αηδία και το ξέρασμα των ανθρώπων απέναντι σε όλους όσους αποφασίζουν χωρίς την άλλη άποψη, αυτήν, που όσοι προσυπογράφουν την παρούσα διακήρυξη αποδέχονται και ψηφίζουν.

 Μια ακόμη ανάγκη για τη δημιουργία της συγκεκριμένης τελείας είναι η άρση της απογοήτευσης των ανθρώπων από τη συστηματική πλύση εγκεφάλου που η παραδοσιακή πολιτική προσφέρει άφθονα.

Πιστεύουμε πως η ανθρωπότητα έχει τα περιθώρια να ξεφύγει από τον παραλογισμό που έχει επικρατήσει και πως θα καταφέρει να αλλάξει προς την κατεύθυνση της αρωγής και της ευδοκίμησης.

Αναγνωρίζουμε πως για να συμβεί αυτό πρέπει να υπάρξει μια βάση συνεννόησης διαφορετική από τη σημερινή επικρατούσα στον πολιτικό και «ενημερωτικό» στίβο. 

Ευτυχώς για μας και δυστυχώς για το άμοιρο το πολιτικοκοινωνικό καθεστώς, η τεχνολογία, μας έδωσε τη δυνατότητα να επικοινωνούμε ώστε να μπορέσουμε όλοι όσοι δεν έχουμε δυνατότητα έκφρασης μέσα από τους «καθιερωμένους» δρόμους  να δημιουργήσουμε τη δική μας θεωρητική άποψη για την εύρυθμη λειτουργία του πολιτικοκοινωνικού γίγνεσθαι

Γι αυτό λοιπόν εσύ που διαβάζεις αυτή τη σελίδα καλείσαι να διαμορφώσεις και το οριστικό κείμενο, της παρούσας διακήρυξης.


ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΒΑΣΙΚΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΜΗ

Α) Οικονομία:
Όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα της εργασίας, της καθαρής και ουσιαστικής διατροφής, της στέγασης, της ένδυσης και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Αδιαμφισβήτητα επίσης είναι τα δικαιώματα στην άθληση, την ψυχαγωγία, την διασκέδαση και την έκφραση μέσα από τις τέχνες και τον πολιτισμό.

Με βάση αυτά τα δεδομένα ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να έχει ένα συγκεκριμένο εισόδημα το οποίο και θα διαχειρίζεται ανάλογα με τις ανάγκες του.
Για να επιτευχτεί αυτό πρέπει το οικονομικό σύστημα, να στηρίζεται πάνω σε πραγματικά δεδομένα και όχι στα σημερινά “Greek Statistics” ή statistics γενικότερα.  

Και τα πραγματικά δεδομένα, είναι τα τετραγωνικά μέτρα της χώρας, τα τετραγωνικά του σπιτιού και του χωραφιού, και η σωματική και πνευματική ευεξία, των ανθρώπων που τα κατέχουν.

Αυτό το τελευταίο είναι και το καθοριστικότερο μιας και ότι γίνεται αυτή τη στιγμή στη γη γίνεται από τους ανθρώπους για τους ανθρώπους.

Το οικονομικό οικοδόμημα λοιπόν πρέπει να στηρίζεται στους ανθρώπους που η πνευματική τους κατάσταση δεν θα επηρεάζεται από το άγχος της καθημερινότητας, αλλά από την ανάγκη για δημιουργική έκφραση μέσα από την εργασία τους στη γη, στις τέχνες και τις επιστήμες, στον πολιτισμό και την ανάπτυξη.   

Για τη δημιουργία ενός τέτοιου οικονομικού συστήματος χρειαζόμαστε: α) Να χωρίσουμε τη χώρα στα τετραγωνικά που αρκούν στον καθένα και β) Να υπάρχει  ένας κουμπαράς από τον οποίο οι άνθρωποι που κατοικούν θα αμείβονται όλοι με μια βάση αρκετή για τις ανάγκες τους.

Στη χώρα μας, οι μέχρι σήμερα κυβερνόντες δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν με τις γειτονικές και άλλες χώρες για τα ακριβή τετραγωνικά που καταλαμβάνει. Αποτέλεσμα αυτού είναι ότι ούτε να τη χωρίσουμε στα τετραγωνικά του καθενός μπορούμε, και πρέπει να χαλάμε και δισεκατομμύρια για να υπερασπίζουμε τις άκρες της.

Για να μπορέσουμε λοιπόν να νοικοκυρέψουμε τον κουμπαρά, πρέπει πρώτα απ΄ όλα να πάρουμε ένα χαρτί από όλους τους γειτόνους  μας που θα ορίζουν συγκεκριμένες συντεταγμένες των ορίων μας. Σε αυτή τη διαδικασία επικαλούμαστε τις διεθνής συνθήκες και διαπραγματευόμαστε, κάπου χάνοντας και κάπου κερδίζοντας μέχρι της οριστικής συμφωνίας.

Παράλληλα με αυτό ξεχωρίζουμε τα εντός του οίκου μας. Αυτό σημαίνει πως τουρκικά φιρμάνια και βυζαντινά χρυσόβουλα δεν γίνονται δεκτά. Οι περιουσίες που καλύπτονται από τέτοια δικαιολογητικά θα μπαίνουν απαραίτητα στον κλήρο γης και θα παραχωρούνται στους άκληρους. Σκοπός της διαδικασίας αυτής είναι το να αποκτήσουν σπίτι όχι μόνο οι άστεγοι αλλά και όσοι μέχρι σήμερα πληρώνουν δάνεια και ενοίκια.

Το τραπεζικό σύστημα θα πρέπει να υποχρεούται να παραδίδει τους λογαριασμούς όλων των μεγαλο-καταθετών και από τους τρεις μεγαλύτερους να συμπληρώνουμε τον κουμπαρά των υπολοίπων. Φυσικά από τη διαδικασία δεν θα εξαιρούνται ούτε οι ίδιες οι τράπεζες, ούτε οι «μη κερδοσκοπικές εταιρείες» ούτε τα κόμματα,  ούτε η εκκλησία, ούτε οι μεγαλομέτοχοι, ούτε τα πολιτικά πρόσωπα.

Η γη έχει την υποχρέωση να καλλιεργείται αλλά έχει και το δικαίωμα να αυτό ανακυκλώνεται και να φυτρώνουν πάνω της όλων των ειδών τα φυτά. Κανένα φυτό δεν μπορεί να θεωρείτε απαγορευμένο, αλλά όλα πρέπει να είναι αντικείμενα μελέτης της επιστήμης για το καλό της ανθρωπότητας και του υπόλοιπου ζωικού βασιλείου.

Κι αν αναρωτιέστε τι σχέση έχει αυτό με την οικονομία θα σας θυμίσω πως υπάρχουν φυτά που αξίζουν το βάρος τους σε χρυσάφι, και θα μπορούσαν πολύ εύκολα και γρήγορα να γεμίσουν τον κουμπαρά μας.

Τα φυτά είναι σίγουρο ότι θα πολλαπλασιάσουν και τον τουρισμό μας που αυτός με τη σειρά του θα δώσει νέα αύξηση του κουμπαρά.

Ακόμη η επιστημονική έρευνα πάνω στα βότανα που σίγουρα θα αποκαλύψει θαυμαστά ιατρικά εργαλεία που θα φέρουν στον κουμπαρά μας ακόμη καλύτερες μέρες.

Επίσης ο κουμπαράς μας μπορεί άνετα να γεμίσει με την αξιοποίηση του ήλιου, του αέρα και των νερών που μας έδωσε άφθονα ο… κατασκευαστής μας.

‘Οσο για το εξωτερικό χρέος της χώρας θα λήξει με την οριστικοποίηση της συμφωνίας με τις γειτονικές μας χώρες, οπότε και θα επιστρέψουμε όλα τα όπλα στους Γαλλο – Γερμανο-Αμερικανοτσολιάδες (που λέει κι ο Πανούσης).



Β) Υγεία:

Για τα θέματα της υγείας, υπάρχουν τρεις βασικοί άξονες που μπορούμε κατ΄ αρχή να εστιαστούμε: γιατροί και γενικότερα νοσηλευτικό προσωπικό, φάρμακα και εξοπλισμός, υποδομές και οργάνωση.

Για το θέμα των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού μια πρόταση είναι ναι απασχοληθούν σε όλα τα κρατικά νοσοκομεία όλοι όσοι έχουν τελειώσει την ιατρική και βρίσκονται μεταξύ πτυχίου και ειδικότητας. Με την ολοκλήρωση της ειδικότητας να μπορούν να συνεχίζουν είτε στα κρατικά νοσοκομεία, είτε σαν ιδιώτες.

Τα φάρμακα θα μπορούσαν εύκολα και αυτά να καλυφθούν από τους πάρα πολύ καλούς επιστήμονες μας που με λίγη βοήθεια από τον κουμπαρά μας θα μπορούσαν όχι μόνο να παράγουν τα φάρμακα που χρειάζεται η χώρα μας, αλλά και με τις μελέτες τους να ξανακατακτούσαν τον κόσμο στην έρευνα και την πρωτοπορία.

Έτσι με την αξιοποίηση των επιστημόνων μας θα μας δινόταν η δυνατότητα να προσθέσουμε κάτι στον κουμπαρά μας το οποίο και θα προωθηθεί για τον εξοπλισμό και τις υποδομές, που με λιγότερη γραφειοκρατία και με καλύτερη οργάνωση θα μπορούσαν να προσφέρουν στην χώρα μας μια πλειάδα άριστα εκπαιδευμένων γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού.

Γ) Παιδεία:

Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Ο κάθε άνθρωπος μαθαίνει τα πράγματα που γίνονται γύρω του, σε διαφορετική ηλικία, με διαφορετικό τρόπο, και πιθανά από άλλη οπτική γωνία.

Η αντιμετώπιση των ανθρώπων με βάση κυρίως την ηλικία και δευτερευόντως την καταμέτρηση της νοητικής κατάστασης δεν είναι παιδεία. Είναι πνευματικός και ψυχολογικός καταναγκασμός και θα έπρεπε να θεωρείται κακούργημα.

Παιδεία είναι η κατανόηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς με στόχο την αυτογνωσία και τη δημιουργική εκτόνωση των ενστίκτων, μέσα από τις τέχνες και την επιστήμη, για το καλό του συνόλου της γής.

Με αυτό σαν βάση προτείνεται η δημιουργία ενός σχολείου όπου το βασικό μάθημα θα είναι το διάλειμμα. Κατά τη διάρκειά του οι μαθητές και οι καθηγητές, ενδεχομένως και οι γονείς, θα συζητούν για το μέλλον και πως θα μπορούσε να γίνει καλύτερο. Έτσι, μέσα από αυτή τη διαδικασία να ανακάλυπταν την μαγεία των μαθηματικών, το θαυμαστό κόσμο της φυσικής και τη σοφία των προγόνων  μας.

Με αυτά τα βέλη στη φαρέτρα μας και με το επιστημονικό προσωπικό που θα έχει εκπαιδευτεί με γνώμονα την αγάπη του για την επιστήμη, τα επιτεύγματά μας θα είναι ίσως και μεγαλύτερα από των προγόνων μας.

Ακόμη σ΄ αυτά τα σχολεία με το μεγάλο διάλειμμα θα μπορούσαν να ανακατευτούν και τεχνίτες που θα δίδασκαν τις τέχνες τους σε όποιον ενδιαφερόταν να τη μάθει, ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλλο ή οποιοδήποτε άλλο κριτήριο.

Δ) Πολιτισμός

Ο πολιτισμός είναι ένα από τα πιο μπερδεμένα θέματα που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον πλανήτη. Ο κάθε άνθρωπος τον εννοεί διαφορετικά και τον εκφράζει με τον δικό του τρόπο.

Οι θρησκείες και η πολιτική έχουν παίξει το μεγαλύτερο ρόλο, που ο πολιτισμός αυτή τη στιγμή αγνοείται από την ανθρωπότητα. Τι είναι όμως ο πολιτισμός;

Μην είναι τα μουσεία, οι εκκλησιές, και οι παραδόσεις; Μην είναι τα αρχαία γλυπτά που κοσμούν τον κόσμο ή οι θρησκείες που μιλάνε για αγάπη;

Κι αυτά, κι εκείνα πολιτισμός είναι, αλλά ο πραγματικός πολιτισμός δεν είναι μόνο αυτά. Ο πραγματικός πολιτισμός είναι ο σεβασμός προς τον συνάνθρωπο και την φύση.

Πολιτισμός είναι ο σεβασμός προς το διαφορετική άποψη για το θεό, προς την άλλη άποψη για τη ζωή, την ιδεολογία και τις ανάγκες του ευ ζην.

Πολιτισμός σημαίνει συναγωνισμός και όχι ανταγωνισμός, σημαίνει άνθρωπος και όχι «αγορές», σημαίνει αγάπη και όχι πόλεμος.

Με βάση αυτά, προτείνουμε την ελευθερία των μονοθεϊστών να χτίζουν τζαμιά δίπλα στις εκκλησίες, των πολυθεϊστών να αναστυλώνουν αρχαίους ναούς  και να διεκδικούν τα σύμβολα τις πίστης τους από τους κλέφτες. Όσο για τους σαμάνους, που έτσι κι αλλιώς δεν χρειάζονται κτίρια, να μπορούν να βρίσκουν αρκετή άγρια φύση για να προσευχηθούν κι αυτοί.

Ακόμη μια άλλη πρόταση για τον πολιτισμό, είναι να βγάλουμε τους ναρκομανείς από τις φυλακές και να τους βάλουμε στα νοσοκομεία, και τους μικροκλέφτες και τους μικροαπατεώνες να τους στείλουμε στα καινούρια σχολεία  ώστε να μάθουν ότι δεν χρειάζεται να ξεγελούν τους άλλους για να επιβιώσουν.



Επίλογος

Ίσως με θεωρήσετε γραφικό, ίσως ρομαντικό, ίσως και λίγο μαλάκα…

Σίγουρα κάποιοι από εσάς που διαβάσατε το κείμενο αυτό θα το αποδεχτείτε αυτούσιο, κάποιοι θα το αμφισβητήσετε εντελώς, και κάποιοι άλλοι θα θέλατε να διορθώσετε κάποια μέρη του για να σας καλύψει.

Αν όμως έχετε καταφέρει να διαβάσετε μέχρι αυτή την γραμμή, σημαίνει πως κάτι μέσα σας αναγνωρίζει την αλήθεια της σκέψης μου και σας ζητάει να απαντήσετε ή να προσθέσετε τις δικές σας σκέψεις σε αυτά που σας αράδιασα.

Θα σας ήμουν ευγνώμων εάν το πράττατε. Ίσως αυτό να είναι και ο δρόμος που θα μας οδηγήσει έξω από την κρίση των ηθικών αξιών που δημιουργούν και όλες τις άλλες.